ခရမ်းချဉ်

ယာရာသည် ကမ္ဘာတဝန်းလုံးရှိစိုက်ပျိုးသူများအားအဓိကမြေသြဇာကိုထောက်ပံ့ပေးရုံမကသီးနှံအာဟာရနှင့်စပ်လျဉ်း၍ နှစ်ပေါင်းများစွာအတွေ့ အကြုံနှင့်ဗဟုသုတရှိပြီးဖြစ်သည်။

မဂ္ဂနီစီယမ်တွင် စွမ်းအင်ရွေ့ပြောင်းခြင်းနှင့် ပရိုတိန်းပေါင်းစည်းဖြစ်ပေါ်ခြင်းတို့အပါအဝင် များစွာသော လုပ်ငန်းစဉ်များပါဝင်သည်။

 ဖော့စ်ဖရပ်စ် အာဟာရချို့တဲ့ခြင်းကြောင့် သေးငယ်ပြီး မာကျောသော အရွက်တွေကို ဖြစ်ပေါ်စေနိုင်ပြီး အပင်၏ ယေဘုယျရုပ်ဖွဲ့စည်းပုံသည်လည်း အလွန်ထောင်မတ်နေပါတယ်။

ဇင့်အာဟာရချို့တဲ့သည့် လက္ခဏာဖော်ပြချက်

ဇင့်ချို့တဲ့သောအရွက်တွေဟာ ရွက်ပြားအလယ်ရှိအဓိကရွက်ကြောတစ်လျှောက် ဆဲလ်သေများကတောက်ပလာပြီးအစိမ်းရင့်ရောင်ဖြစ်နေတတ်ပါတယ်။

သံဓာတ် (အိုင်းရွန်း) သည် နိုက်ထရိတ်နှင့် ဆာလ်ဖိတ်ဓာတ်လျှော့ခြင်းအတွက် လိုအပ်ပြီး

လက္ခဏာဖော်ပြချက်

ကော့ပါးသည် ကာဘိုဟိုက်ဒြိတ်၊ နိုက်ထရိုဂျင် ဇီဝဖြစ်ပျက်ခြင်းနှင့်အတူ ပါဝင်သည်။

မဂ္ဂနီးစ်အာဟာရဓာတ်ချို့တဲ့သော အပင်များတွင် အရွက်နုများ၌ ဆဲလ်သေဇုံများကို ပေါ်နေပြီး ၎င်းတို့ကို ဝန်းရံထားသော ရွက်ကြောများနှင့် စပ်ကြောင်းလေးများကတော့ စိမ်းမြဲစိမ်းနေသည်။

ဆားငန်ခြင်းသည်ခရမ်းချဉ်ပင်များ၏ ရေနှင့်အာဟာရများကိုစုပ်ယူသည့် စွမ်းဆောင်ရည်ကို့ကျဆင်းစေသဖြင့် သီးနှံအထွက်ကိုတိုက်ရိုက် အကျိုးသက် ရောက်မှု ရှိသည်။

ဘိုရွန်သည် နယူးကလူးယစ် အက်ဆစ်နှင့် အပင်ဟော်မုန်းများ ထုတ်လုပ်ရေး၊

အပင်များသံဓာတ်ချို့တဲ့ခြင်းအား အရွက်နုများ၏ အတွင်းပိုင်းရွက်ကြောများအကြား ဆဲလ်သေသည့် လက္ခဏာကိုပြသပြီး နောက်တွင် ရွက်ထိပ်ဖျားအားလုံး အဝါရောင်ပြောင်းသွားကြသည်။

ဇင့်သည် မဂ္ဂနီးစ်နှင့်မဂ္ဂနီစီယမ်တို့မှာ အလားတူများစွာသော အင်ဇိုင်းဓာတ်ပြုခြင်းများတွင် ပါဝင်သည်။

တိုးပွားလာသော ကမ္ဘာ့လူဦးရေ၊ စားနပ်ရိက္ခာနှင့် စွမ်းအင်လိုအပ်ချက်များကို ပြည့်မီရန် ရေရှည်တည်မြဲသော စိုက်ပျိုးရေးသည်

အပင်မျိုးစပ်သူများသည် ဗာတီဆီလီယမ်ပင်ညှိုးရောဂါ (Verticillium wilt) ဆက်တိုးရီးယားရောဂါ (Septoria) ၊

ဆာလ်ဖာသည် အင်ဇိုင်းများနှင့် အခြားပရိုတိန်းများအတွက် အရေးကြီးသောအစိတ်အပိုင်းတစ်ခုဖြစ်ကာ ကလိုရိုဖီးလ်ဖြစ်ပေါ်ခြင်းအတွက် လိုအပ်သည်။

ရွှေရောင်စက်ပြောက် (ရွှေရောင်အမှုန်) ဖြစ်ခြင်းသည် ခရမ်းချဉ်သီးများကို အရောင်မှိုင်းသောပုံစံကို ဖြစ်စေပြီး

ဘိုရွန်ဓာတ် အနည်းငယ်ချို့တဲ့နေပါက ရွက်ရိုးများ ကြွပ်ဆတ် ကျိုးပဲကာ အထွက်နှုန်းကို လျော့နည်းစေပါသည်။

ပိုတက်စီယမ်သည် အပင်အတွင်းဓာတ်ဖိုဓာတ်မအချိုးညီမှုနှင့် ရေအခြေအနေကိုထိန်းသိမ်းပေးသည်။

အစွန်းအကွက် (မညီညာစွာ) ရင့်မှည့်ခြင်းသည် ပုံမှန်အားဖြင့် အပြင်ဖက် အသီးနံရံများတွင် ဘောင်ခတ်ထားသော စိမ်းဝါရောင်ဧရိယာများ

နိုက်ထရိုဂျင် နှင့် ပိုတက်စီယမ်ဓာတ်တို့သည် -သန်မာသောအစောပိုင်းကြီးထွားမှုကိုအားပေးပါတယ်။

ဖော့စ်ဖရပ်စ်သည် နယူးကလစ်အက်ဆစ်များ (ဒီအင်အေ နှင့် အာရ်အင်အေ) တို့၏ အစိတ်အပိုင်းတစ်ခုဖြစ်ပြီးအပင်အတွင်းစွမ်းအင်ရွှေ့ပြောင်းခြင်းအတွက် မရှိမဖြစ် အရေးကြီးသည်။

ခရမ်းချဉ်သီး အသီးဖင်မဲပုပ်ခြင်းသည် အသီး၏ အခြေ သို့မဟုတ် အသီးထိပ်ရှိ အညိုရောင်/ အနက်ရောင် ဒဏ်ရာဖြစ်သည်။ 

ခရမ်းချဉ်သီးများတွင် အောက်ပါ မူမမှန်မှုများကင်းရှင်းရန်လိုအပ်တယ်။

မိုလီဒီနမ်သည် နိုက်ထရိတ်ဓာတ်လျှော့ပစ္စည်း၏ အရေးပါသောအစိတ်အပိုင်းတစ်ခု ဖြစ်သဖြင့် နိုက်ထရိုဂျင် ဇီဝတွင်းဖြစ်ပျက်မှုနှင့် ရောင်ခြယ်ပစ္စည်းများနှင့် ကလိုရိုဖီးလ်တို့ ဖြစ်ပေါ်ခြင်းတို့တွင်ပါဝင်သည်။

သက်တမ်းရင့်သော အရွက်များ အပင်တစ်သျှူး မူမမှန်စွာ ဝါသွားကြပြီး နောင်တွင် ဆဲလ်သေခြင်းကို အရွက်၏ အစွန်းများမှ စတွေ့ရသည်။

ခရမ်းချဉ်သီးမှာပါဝင်တဲ့ ဖရူးတို့စ် (fructose)သကြားဓာတ်နှင့် စီးထရစ်အက်ဆစ် (citric)အချဉ်ဓာတ်ပါဝင်မှုဟာ ခရမ်းချဉ်သီးရဲ့ အနံ့အရသာကို ယေဘုယျအားဖြင့် ဆက်နွယ်နေပါတယ်။

မဂ္ဂနီးစ်သည် ကလိုရိုဖီးလ်ဖြစ်ပေါ်ခြင်းနှင့် ဆဲလ်များရှိ အောက်ဆိုဒ်ဓာတ် လျှော့ခြင်း ဓာတ်ပြုခြင်းများအတွက် လိုအပ်သည်။